Psychologia kliniczna jest dziedziną psychologii, w jej kręgu zainteresowania znajduje się psychika chorego człowieka, jak i również mechanizmy powstawania chorób jak i potencjalnym wpływem różnych chorób na ludzki umysł, na jego funkcjonowanie. W poniższym artykule dowiemy się jakie zadania stawiane są przed psychologią kliniczną, a także poznamy zasadnicze różnice pomiędzy psychologiem klinicznym a innymi specjalistami odpowiedzialnymi za nasze zdrowie psychiczne.
Początki psychologii klinicznej
Za powstanie psychologii klinicznej uznaje się końcówkę XIX wieku, a dokładniej to rok 1896. W tym roku w Filadelfii Lightner Witmer otworzył pierwszą w mieście i na świecie klinikę psychologii. Od tego momentu mamy możliwość studiować tą jedną ze specjalność i psychologii. Od początku powstania specjalizacja rozwija się bardzo dynamicznie, a absolwentów tego kierunku spotkamy nie tylko w szpitalach psychiatrycznych, ale również w ogólnych na oddziałach chociażby onkologii czy internie.
Czym się zajmuje psychofarmakologia kliniczna?
Psychologia kliniczna bada zależności pomiędzy rozmaitymi ludzkimi schorzeniami oraz ich oddziaływaniem na umysł i psychikę chorego człowieka. Najłatwiej powiązać psychologię kliniczną z psychiatrią jak i z chorobami i zaburzeniami natury psychicznej. Na funkcjonowanie ludzkiego umysłu i psychiki wpływ mają nie tylko zaburzenia psychiczne, dzięki rozmaitym badaniom możemy powiązać negatywny wpływ np. chorób przewlekłych, a zwłaszcza niewydolność serca, cukrzyca czy inne choroby.
Przez problemy z organami wśród pacjentów zachodzą nieodwracalne zmiany w psychice, najczęściej objawiają się one stanami depresyjnymi lub zaburzeniami lękowymi. Stąd psycholog kliniczny jest coraz częściej spotykany na oddziałach internistycznych. Ramię w ramię z onkologami walczą o zdrowie pacjentów, wspólnie dążą do wyeliminowania skutków ubocznych choroby jak i złagodzenia przebiegu choroby.
